Cyna

Cyna jest miękkim metalem nieszlachetnym o wzorze chemicznym Sn stosowanym do lutowania elementów metalowych (ślusarstwo, hydraulika, elektronika, metaloplastyka) oraz jako składnik stopów metali, używana także do cynowania powierzchni. Chlorek cyny stosowany jest w stopach dentystycznych oraz w produkcji soli cyny, szkła atramentowego i puszek. Dodawany jest również do żywności jako środek pomocniczy o symbolu E512 - stabilizator koloru w przetworach owocowych i warzywnych. Szczawian cyny jest stosowany w przemyśle chemicznym jako katalizator w reakcjach estryfikacji, a ponadto w barwieniu i drukowaniu tkanin.

Cyna w kosmetykach

Tlenek cyny stosowany jest jako substancja nadające pożądane właściwości fizyczne produktu (lepkość, gęstość, zmętnienie). W kosmetykach kolorowych (cieniach do powiek, kredkach do oczu i eyelinerach) związki cyny pełnią również funkcje pigmentów i na wykazie składników kosmetyku występują pod numerami CI 77861 (tlenek cyny) oraz CI 77864 (chlorek cyny). W pastach do zębów występuje difluorek cyny (stannous fluoride).

INCI*: Tin oxide, Tin dioxide, Tin chloride, Stannous Fluoride, CI 77861, CI 77864
*INCI: International Nomenclature of Cosmetic Ingredients - ujednolicone, międzynarodowe nazwy składników kosmetyków. Informacje o składzie podawane są na opakowaniach kosmetyków według nomenklatury INCI.

Synonimy oraz nazwy w innych językach: Tin; Tin (II) Oxalate; Stannous oxalate; Oxalic Acid; Tin (II) Salt; Tin dioxide; Tin oxide; CI 77861 (tin oxide); Zinndioxid; CI 77864 (tin chloride); Stannous chloride; Stannochlor; Tin dichloride; Tin(II)Chloride; Stannous Fluoride; Tin protochlorid; Dichlorostannate.

Objawy alergii na cynę

Cyna może powodować alergiczny wyprysk kontaktowy. Ze względu na częste występowanie w pastach do zębów może powodować zapalenie czerwieni wargowej oraz zmiany w obrębie błony śluzowej jamy ustnej o typie liszaja płaskiego. Spożywana jako dodatek spożywczy E512 może prowokować systemową reaktywację alergicznego wyprysku kontaktowego.

Częstość alergii na cynę

• 0,3% północnoamerykańskich pacjentów testowanych serią metali^[1]
• 4,0% północnoamerykańskich pacjentów ortopedycznych skierowanych na testy płatkowe z metalami^[2]

Substancje testowe:

• Chlorek cyny 1% waz. (Chemotechnique Diagnostics, nr kat. S-013)
• Szczawian cyny 1% waz. (Chemotechnique Diagnostics, nr kat. S-014)
• Cyna 50% waz. (Chemotechnique Diagnostics, nr kat. T-008)

Autor opisu: Profesor dr hab. med. Radosław Śpiewak, specjalista dermatolog i alergolog

Śledź nas na Facebooku:

Jak do nas dojechać:

Uwaga! Ten serwis nie zastępuje porady lekarskiej, korzystasz z niego wyłącznie na własną odpowiedzialność. Autor dołożył wszelkich starań, aby informacje zawarte na tej stronie były rzetelne i aktualne, jednak wyklucza odpowiedzialność za ewentualne szkody wynikające z ewentualnych błędów. Każda istotna informacja powinna być weryfikowana w innych niezależnych źródłach fachowych.
Wszelkie prawa zastrzeżone. Autor niniejszego dzieła udziela osobom fizycznym zgody na nieodpłatne korzystanie z niego wyłącznie w celach niekomercyjnych. Wszelkie inne zastosowania wymagają pisemnej zgody autora. Kopiowanie zabronione!
© Radosław Śpiewak All rights reserved. Document created: 30 July 2006, updated: 16 March 2021.